Gerhard Caubo en het grenzeloze zwieren rond het Drielandenpunt
Gerhard komt uit Vaals en roemt dit zuidelijkste puntje van Nederland. Hij woont al jaren in de Randstad, maar het drielandenpunt blijft zijn favoriete oplaadplek.
‘Wist je dat dit de hoogste berg van Nederland is, 322,7 meter hoog (als je de Mount Scenery op Saba niet meerekent)? En dat hier drie landen aan elkaar grenzen, België, Duitsland en Nederland. Tot 1919 waren het er zelfs vier. Dat vierde land was Moresnet. In de Eerste Wereldoorlog was het neutraal en vlak daarna werd het, naar eigen keuze van de inwoners, samengevoegd met België. Er staan twee uitkijktorens van waaruit je het hele gebied kunt overzien. Ik ga er nog regelmatig heen. Je kunt er heerlijk wandelen over oeroude holle paden. En er zijn twee middeleeuwse steden die allebei een bezoek verdienen: Aken met de mooie Domkerk op 5 km afstand van Vaals en Maastricht op 30 km afstand.’
Gerhard vervolgt: ‘Als ik door de bossen en velden rond Vaals loop dan voel ik me vrijer. Alsof ik een grotere ruimte om me heen heb; geen Nederland maar Europa. Hier laat je even het beperkte van je eigen nationaliteit los. Op die golvende heuvels zijn er momenten waarop ik me realiseer dat de wereld mooi is. Noem het maar idealisme of naïviteit als je wilt. Het hoort een beetje bij mensen die uit deze streek komen en als je er bent krijg je er ongetwijfeld wat van mee. Mijn opa had het sterk. Na de oorlog, riep hij uit dat het nu afgelopen moest zijn en werd lid van de Europese Beweging. Naties moeten ophouden elkaar de kop in te hakken. Hij stond voor een Verenigde Staten van Europa.’
Toepasselijk dat juist in Maastricht in 1992 het Verdrag werd ondertekend dat diende voor de oprichting van de Europese Unie met een nieuwe gemeenschappelijk munt, de euro. Gerhard vertelt dat het internationale ook in de talen doorklinkt. ‘Vier worden er gesproken. Je hoort continu Nederlands, Duits, Frans en Limburgs om je heen.’ Aan het zangerige dialect, zie je dat men gewend is te schakelen en bijna lichamelijk mee te zwieren met de verschillende talen en gewoontes.
Toeristische informatie
Rondom het drielandenpunt zijn allerlei wandelingen uitgezet. Bij brasserie restaurant Wilhelminatoren vind je routebeschrijvingen, zoals de mooie 7-mijlsroute of de smokkelaarsroute. Tijdens de tocht is het een spel om je telkens weer af te vragen door welk land je loopt. Aan de kleine verschillen in het landschap, de huizen, tuinen, holle wegen en restaurantjes is het Belgische, Duitse of Nederlandse grondgebied te herkennen.
Bezoek ook het drielandenpunt zelf, hoewel het er wel toeristisch is. Er is een doolhof wat leuk is voor kinderen: drielandenpunt.nl/dagje-drielandenpunt/labyrint
Uiteraard is de lange afstandswandeling Het Krijtpad ook een aanrader (de derde etappe gaat naar Vaals; wandelnet.nl/traject/sp-7-03-slenaken-vaals)
Relatie met de kaarten van de Atlas Leefomgeving
Gerhard noemt 2 geluksfactoren die op de kaarten van de Atlas LO zijn terug te vinden: reliëf/hoogtebestand en bossen/natuur. De kaart met het actuele hoogtebestand laat zien dat de hele regio tussen de 250 en 300 meter hoog is. Verder zie je dat het gebied langs de grens met België bosrijk is en onderdeel uitmaakt van de EHS en Natura 2000-gebieden.
Adres: viergrenzenweg, Vaals
